Het vaandel met een rijke geschiedenis

In mei van het jaar 1909 wordt onze muziekvereniging geboren. Mensen uit de dorpen Almen en Harfsen slaan de handen in één voor het oprichten van een muziekvereniging. Net voor de oprichting is het Nederlandse volk verblijd met de geboorte van prinses Juliana, dus wordt besloten om de vereniging de naam ‘Muziekvereeniging Juliana Almen-Harfsen’ (toenmalige spelling) te geven.

10 jaar na de oprichting van deze vereniging ontving de vereniging een vaandel. Aan dit vaandel werden in de jaren daarna medailles verzameld die werden verkregen door deelname aan verschillende concoursen. Uit oude documenten blijkt dat het gaat om zo’n 50 medailles. Het vaandel is veelal gebruikt bij concerten en bij het maken van groepsfoto’s.

In de oorlogsjaren werd de naam van de muziekvereniging veranderd naar ‘muziekvereniging Almen-Harfsen’. Dat betekende dat de vereniging ook niet haar vaandel kon gebruiken; daar stond de naam ‘Juliana’ op, een verwijzing naar ons Koningshuis. In april 1945 wordt Almen door de Canadezen bevrijd. Als souvenir nemen de bevrijders wat instrumenten en het vaandel met medailles mee. De toenmalige secretaris, Marinus Heuvelink, doet aangifte bij de wachtmeester der Koninklijke Marechaussee, post Almen.

In mei 1959 vierde de vereniging haar 50-jarig jubileum. Voorafgaand aan dit jubileum heeft zich een comité opgericht met als doel de jubilerende vereniging een nieuw vaandel aan te bieden. Het comité stelde een wervingsbrief op welke werd verspreid onder de inwoners van Almen en Harfsen. Eén van die comitéleden was de heer Van ’t Sant, toenmalige schooldirecteur. Hij sprak namens de bevolking van Almen en Harfsen de vereniging toe. Later blijkt, uit zijn toespraak, dat hij een brief had gestuurd naar de ambassadeur van Canada, waarop de ambassadeur ook heeft gereageerd.

Uit de Gelders-Overijsselse Courant blijkt het volgende:
Het aantal giften was groot en kwam uit de hele gemeenschap. Bijzonder treffend was het, dat de heer Van ’t Sant namens de ambassadeur van Canada een persoonlijke gift overhandigde met de beste wensen voor Juliana in de komende jaren. Dit blijkt een medeleven met het wel en wee van een vereniging, die door de oorlogshandelingen gedupeerd was, werd wel zeer op prijs gesteld.

Vandaag de dag neemt het vaandel nog steeds een belangrijke plek in bij onze vereniging. Bij elk concert en elke groepsfoto wordt het vaandel van de plek afgehaald, gepoetst en met trots neergezet.

Op het vaandel, met zijn rijke geschiedenis, zijn wij erg trots!

(zie ook "Het verdwenen vaandel")